ترجیح میدهم با کفش هایم در خیابان راه بروم و به خدا فکر کنم تا اینکه در مسجد بنشینم و به کفش هایم فکر کنم!
کسانی که خود بسیارند نیازی به هموطن ندارند. کسانی که خود آزادند، از زندان به ستوه نمی آیند. آدمهای اندکند که به ازدحام محتاجند.
هر لحظه حرفی در ما زاده می شود .. هر لحظه دردی سربر می آورد ....و هر لحظه نیازی..از اعماق مجهول روح پنهان ..و رنجور ما جوشش می کند ..اینها بر سینه میریزند و راه فراری نمی یابند..مگر این قفس کوچک استخوانی ..گنجایشش چقدر است ؟!!!...
همیشه رفتن رسیدن نیست ولی برای رسیدن باید رفت. در بن بست هم راه اسمان باز است... پرواز را بیاموز.
درد من حصار برکه نیست، زیستن در کنار ماهیهاییست که فکر دریا حتی به ذهنشان هم خطور نمی کند.
و اگر خفه ام کنند سازش نخواهم کرد و حقیقت را قربانی مصلحت نمی کنم و اما ان قوم اگر موفق شوند مرا بر دار کشند و یا همچون عین القضاه شمع اجین کنند و یا مانند ژوردانو در اتشم بسوزانند حسرت شنیدن یک اخ را هم بر دلشان خواهم گذاشت.
روزگاریست شیطان فریاد می زند: آدم پیدا کنید سجده خواهم کرد.
خدایا من در کلبه ی حقیرانه خود کسی را دارم که تو در عرش کبریایی خود نداری. من چون تویی را دارم و تو چون خود نداری.
اگر باطن را نمی توان ساقط کرد میتوان رسوا ساخت؛
اگر حق را نمی توان استقرار بخشید می توان اثبات کرد و به زمان شناساند و زنده نگاه داشت.
دکتر شریعتی
عالی بودن
البته آخری مال امام سجاد (ع) هستش از صحیفه سجادیه